Recensies

De engelenmaker - Stefan Brijs

Onlangs moesten we voor school het boek 'De engelenmaker' van Stefan Brijs lezen. Het is ondertussen het 6de boek van de Nederlandse schrijver. Het boek dat in 2005 werd uitgebracht is misschien een van zijn bekendste werken en won de AKO literatuurprijs in 2005. Stefan Brijs is een fan van het magisch realisme en dit werk toont hoe goed hij zijn passie voor dit genre in literatuur kan omzetten. 

Ons verhaal start wanneer dokter Victor Hoppe na jaren teruggekeerd naar het dorpje van zijn jeugd: Wolfheim. Hij komt echter niet alleen aan, hij duwt een koest voort met daarin een mysterieuze drieling. We maken kennis met de inwoners van het dorp en dan in het bijzonder mevrouw Maenhout die door de dokter aangenomen wordt als kinderverzorgster voor zijn drieling, Gabriel, Michael en Raphael. De kinderen zijn jammer genoeg zeer ziek en niets blijkt te helpen. 

Halverwege het boek springen we over naar het tweede deel van De engelenmaker. Hierin wordt er gekeken naar hoe Victor Hoppe van kleine kleuter de dokter wordt die onlangs in Wolfheim zijn dokterspraktijk startte. Dit stuk is ietwat verwarrender omdat de hoofdstukken niet chronologisch vervolgen. Het ene hoofdstuk start bij de vroege jeugd van Victor terwijl het volgende hoofdstuk kijkt naar Victors interesses als dokter. In dit hoofdstuk leren we ook Rex Cremer kennen, die Victor begeleid bij zijn werk op de universiteit. 

Ik vond het een zeer interessant verhaal om te lezen omdat het eens niet over een wereldoorlog ging of een boek dat een politiek correct statement wou zetten. Integendeel, dit boek, dat zich focust op het klonen van mensen en het creëren en perfectioneren van leven, zet de deur juist op voor interessante discussies. We zijn het allemaal wel eens dat er gruwelijke dingen gebeurden tijdens de tweede wereldoorlog en dat racisme echt niet aan de orde is, maar is het knoeien met het dna van je toekomstige zoon zodat hij geen handicap heeft ethisch verantwoord of niet? Dit zijn zeer interessante boeken en laten daardoor ook meer een stempel achter nadat je ze gelezen heeft, hoewel de kruisiging van de dokter ook wel zal helpen. 

Het enige dat ik een beetje jammer vond tijdens het lezen was de toevoeging van mevrouw Maenhout, haar personage was handig om meer interactie met de drieling uit te lokken en zo een beetje meer over hen te weten te komen maar verder had zij ook niets te maken met het verhaal waardoor haar exit er een beetje overhaast aanvoelde. Dit was ook zo met het algemene einde, over het gehele boek merk je dat er lijnen parallel lopen met de Bijbel en in het bijzonder het Nieuwe Testament. Dit is eerst zeer subtiel en gracieus gedaan, maar naarmate het einde van het boek dichterbij komt voelt het aan alsof de schrijver snel alle eindjes bij elkaar wil knopen, dit zorgt weer voor dat overhaaste gevoel.

Tenslotte wil ik toch iedereen aanraden om even tijd te nemen om de Engelenmaker eens te lezen, het leest zeer vlot en staat open voor alle soorten lezers. Het boek is met zijn slordige 400 pagina's niet te dik en voert een zeer interessante boodschap met zich mee. 

Het spel der tronen - George R.R. Martin

Vandaag ga ik een recensie schrijven over 'Het spel der tronen'. Dat is een boek van George R.R. Martin dat uitkwam in 1997. Het is een dik boek dat tot het fantasy genre hoort en is de eerste van een zevendelige serie. Na het lezen kan ik alleen besluiten dat uitgeverij Luitingh alweer een pracht van een fantasy heeft uitgegeven. 

Persoonlijk ben ik al fan van het fantasygenre en ben dus steeds op zoek naar films, boeken, series en dergelijken. Een van de series die ik onlangs ontdekte was 'Game of thrones', een serie over fictieve middeleeuwse wereld met draken, reuzen en monsters. Ik was meteen fan van de serie en was dus zeer nieuwsgierig toen ik hoorde dat deze geïnspireerd was op een boekenreeks. 

Wat ik las overweldigde mij, de serie leek sterk op het boek maar zoals wel vaker kon de verfilming niet opleven tot het origineel. Waar we in de serie slechts een paar personages volgen, hebben we in het boek tot wel 7 "pov's" wat staat voor point of view, oftewel het gezichtspunt van verschillende mensen. Ik had wel vaker boeken met dergelijke veranderingen van standpunt gelezen maar nog niet zoals in deze boeken. Gelijk met het verhaal groeien de personages in hun eigen richting en als lezer kan je hun motieven, doelen en manieren zien, dit vond ik persoonlijk zeer verrijkend. Meneer Martin slaagt er ook in ervoor te zorgen dat je als lezer bij iedere gebeurtenis even stilstaat om dit te verwerken, zo kan je favoriete personage ineens een immorele daad verrichten waardoor je nagaat of hij wel de held is die je dacht hij was. Zelfs de schurken hebben hun redenen voor hun daden waardoor je ze ook geen schurken meer kunt noemen.

Heel dit verhaal speelt af in een fictieve wereld die de schrijver heeft gecreëerd. Zo heeft deze wereld zijn eigen gebruiken, geschiedenis en hiërarchie. Daar blijft het niet bij, we maken ook kennis met de godsdiensten van daar, verschillende continenten met verschillende culturen George heeft zelfs nagedacht over talen en legendes die zich daar kunnen afspelen. Hierdoor lijkt het verhaal in het begin overweldigend maar als je deze eerste grote brok van informatie kon doorstaan staat je een heus avontuur te wachten dat je zelfs specifiek kan volgen met een gedetailleerd landkaart aan het begin van het boek samen met de stamboom van sommige families.

Dit boek is zeker en vast een aanrader hoewel ik kan voorspellen dat sommigen een probleem zullen hebben met de hoeveelheid pagina's. Ieder boek bevat minstens 750 pagina's wat een overweldigende eerste indruk opwekt. Ondanks dat hoop ik dat veel mensen het de kans zullen geven die het zeker verdient.