Leesautobiografie

Leesautobiografie

Toen ik nog een kleuter was 'las' ik nooit echt boekjes, ik werd liever voorgelezen door mijn ouders, grootouders, of wie dan ook. Als ik werd voorgelezen thuis was dit meestal uit het boek 'Jip en Janneke'. We hadden thuis dan ook een dik boek met alle verzamelde verhalen. Dus de verhaaltjes waren in overvloed. Als ik echter bij mijn oma bleef slapen las zij mij voor uit een dik boek met allerlei sprookjes. Dit was ook mijn favoriete voorleesboek met als lievelingssprookje De Gelaarsde Kat. 

Een paar jaar later was ik oud genoeg om naar de basisschool te gaan en daar leerde ik het plezier van lezen kennen. Je leesniveau werd opgedeeld in verschillende AVI (AVI 1, AVI 2, ...) en als een van de enigen had ik na een halfjaar al AVI 7, wat het hoogste niveau was dat men kon bereiken. Toen moest ik samen met enkelen anderen reeds naar het tweede leerjaar gaan om boeken te lezen aangezien die van onze klas te makkelijk waren voor ons. Dit was ook de periode waarin ik strips leerde lezen. Mijn tante gaf mij voor mijn sinterklaas een paar strips van Jommeke. Ik was meteen fan en begon zelf aan mijn collectie. Thuis heb ik nu een doos volledig gevuld met dergelijke strips. Dit is omdat ik toen ik klein was graag alle strips wou verzamelen die er waren. ietwat later heb ik dit idee laten vallen en ben ik mij gaan interesseren in andere boeken en strips. Ook gingen we met de lagere school eens in de twee weken naar de plaatselijke bibliotheek, hier was ik grote fan van. En omdat ik in mijn vrije tijd ook bijna wekelijks boeken leende waren alle boeken gelezen toen ik in het zesde leerjaar zat. Hierdoor mocht ik als enige naar de volwassenensectie gaan om boeken te lenen. 

Daarna ging ik naar het middelbaar. mijn leesgedrag is niet veel veranderd maar ik begon wel moeilijkere boeken te lezen. Zo heb ik 'De donkere toren' van Stephen King gelezen en 'De aardkinderen' van Jean Auel, momenteel ben ik 'Een verhaal van ijs en vuur' aan het lezen van George R.R. Martin. In deze periode heb ik ook mijn favoriete schrijver ondekt: Markus Heitz. Ik heb bijna al zijn boeken gelezen en velen daarvan liggen bij mij thuis in de boekenkast. Sommige kenners noemen hem zelfs de nieuwe Tolkien. Soms boden mijn ouders mij sommige boeken van hen aan, zo heb ik onlangs 'De oude man en de zee' gelezen. Tegenwoordig lees ik nog steeds dezelfde klassiekers als vroeger, maar ik ben steeds op zoek naar andere boeken. Onlangs heb ik voor de zoveelste keer 'Harry Potter' gelezen.

 Door het jaar heen gaan we weer enkele boeken moeten lezen voor Nederlands. Dit zie ik wel zitten, want ik vond de boeken van vorig jaar wel interessant, vooral omdat het onderwerp van de ooeken mee geevolueerd is met onze leeftijd. Laat me dit even uitleggen, in de lagere jaren moesten we ook boeken lezen voor school, maar dit waren boeken van nog geen 100 pagina's. Hierdoor krijg je als lezer ook het gevoel dat het verhaal nergens op slaagt omdat alles zo snel snel gebeurd. Dit vond ik altijd spijtig omdat de geloofwaardigheid het belangrijkste is bij het lezen. Als dit niet goed is wordt lezen een last. Daarom hoop ik dat de literatuur van dit jaar van een hoger niveau is, maar dat zal ik ontdekken door het jaar heen.